Zaterdag 10 juni: Pont Farcy - Ducey

Zaterdag 10 juni 2017: Pont Farcy - Ducey

Gefietst: 7 uur en 17 minuten

Afstand: 107 km

Gemiddelde snelheid: 14,7 km/u

Klimmen: 924 m

Dalen: 1181 m

Klokslag 7:00 uur reden we vanmorgen onder klokkengelui de camping af met de gedachten dat we lekker verder konden fietsen over een redelijk vlakke Voie Verte. Niet dus! Na nog geen kilometer kregen we een verschrikkelijke klim onder de wielen. Een Cauberg in het kwadraat. Percentages ruim boven de 10%, wat Mariken tot een klein stukje wandelen dwong. Het vest kon bovenaan meteen uit en de t-shirts waren al doorweekt van het zweet. Lekker zo’n opwarmertje (maar niet heus). Helaas voor ons volgden de pittige klimmen en afdalingen elkaar in een rap tempo op. Na 2 uur hadden we slechts 20 km gefietst. Gelukkig was er in Campeaux een bakker zodat ontbijt genuttigd kon worden en lunch in de stuurtas verdween. Op naar de volgende klimmen. Bij La Graverie reden we onderaan de afdaling een pretpark binnen. We moesten er dwars doorheen er natuurlijk via een Keutenberg in de eerste versnelling aan de andere kant weer uit. Na 30 km was in Le Braderie het leed geleden (dachten we). Hier draaiden we een prachtige Voie Verte over een oude spoorbaan op. Nauwelijks klimmen dus. Het begon super tot aan de stad Vire waar het ophield en we door de stad moesten. Gelijk bij binnenrijden kwamen we langs een fietsenwinkel. Gelijk maar echte bidons gekocht en gevuld. Na Vire konden we de oude spoorlijn weer op die ons in 30 km naar Mortain zou leiden. De eerste 25 km werd het echter lijden. Het ging alleen maar omhoog. Nou stijgt een spoorlijn niet met veel percentages, maar 25 km a 2-3% is moordend (wetende dat de ondergrond van deze Voie Verte bestaat uit dezelfde ondergrond van de schouwpaden langs de spoorlijnen in Nederland. De spoorbanen onder onze volgers weten dan wel wat voor zuigende werken dat met zich mee brengt). Naarmate we langer aan het klimmen waren daalde het moraal al even snel. Na Mortain mochten we dan eindelijk gaan afdalen. Heerlijk. Vlak na Saint Hilaire de Harcouet moesten we weer aan de bak. Het liep weer omhoog. Toen we bijna boven waren zijn we nog even gestopt om wat te drinken. Vlak na het vervolgen van onze klim stonden we alweer stil. Uit tegenovergestelde richting kwam een eenzame vakantiefietster die ons in het Nederlands begroette en een praatje begon te maken. Altijd leuk natuurlijk. Zo wisten we dat onze laatste 20 km vlak of in dalende lijn waren. Na ruim 7 uur fietsen kwamen we uitgeput om 15:00 uur dan eindelijk om de camping municipale van Ducey aan. Niemand te bekennen bij de receptie dus zelf maar plekje uitgezocht onder de bomen. Na het opzetten en inrichten van de tent zijn we gelijk maar naar de Carrefour gefietst voor de boodschappen. Douchen deden we dit keer erna. Wat ons morgen te wachten staat weten we niet precies, maar vandaag was het erg zwaar. Vannacht zullen we denk ik goed slapen. We zijn doodop.