Epiloog

30 juni 2015 - Ewijk, Nederland

Epiloog

De tocht is ten einde, de vakantie zit erop en we moeten helaas weer over op de orde van de dag!

Na een ietwat ongelukkige voorbereiding en met wat kleine aanpassingen zijn we toch volgens plan kunnen vertrekken op onze fietstocht naar Rome. Het eerste deel van de tocht ging voornamelijk door Duitsland. Daarna volgden Oostenrijk, een klein stukje Zwitserland en in het laatste deel uiteindelijk Italië.

Duitsland is een land met vele gezichten en heeft ons zeer verrast (in positieve zin). Het is gestructureerd en de mensen zijn er zeer gastvrij. Het landschap wisselt per deelstaat en biedt veel variatie.

Niet alle landschappen konden ons helaas bekoren. Het stuk langs de Rijn vanaf Remagen naar Nierstein is in onze ogen langdradig, rommelig, zeer rumoerig/hectisch en biedt absoluut geen variatie. De dorpen langs de Rijn stralen weinig uit en lijken erg op elkaar. Een uitzondering hierop is Koblenz. Dat is een prachtige stad waar veel te zien en te beleven is.

We hebben genoten van het stuk langs de Rur, de overweldigende natuurparken bij Villip en Gernsheim, de prachtige glooiende fietsroutes langs de Neckar en de Kocher, de mooie klimmen over de Schwabische Alb naar het dal van de Jagst en het doorkruizen van het merengebied richting de Alpen. Onderweg hebben we de mooiste kastelen, kerkjes en ruïnes zien liggen op de meest merkwaardige rotspunten en op heuveltoppen, over en langs oude spoorwegen gefietst en een grote variatie aan flora en fauna voorbij zien komen.

De wegen waarover wij fietsen waren lekker rustig of zelfs volledig autovrij. Meestal waren ze voorzien van asfalt maar af en toe ook van gravel. Het was in ieder geval heerlijk om over te fietsen. Soms  was er zelfs een fietspad. Helaas kennen ze in Duitsland geen fietspaden zoals bij ons. Je fietst dan in feite op een stoep die je deelt met wandelaars en tegemoetkomende fietsers. Bij kruisingen was dat dus iedere keer stoep af, stoep op. Meestal lagen ze rechts van de weg, maar ze konden ineens ook zomaar aan de linkerkant van de weg liggen. We hebben dan ook menig fietspad “gemist”.

Wat eten en onderkomen betreft zit je in Duitsland uitstekend! Bij de Bäckerei/Konditorei vindt je alles wat je nodig hebt om de nodige energie op te doen om te kunnen fietsen. Van broodjes tot gebak! Wij hebben onze energievoorraad steevast gevuld met allerlei overheerlijke gebakjes. Zowel als ontbijt, tussendoortje en lunch! De vele restaurants blinken allemaal uit in goedkope, lekkere gerechten in riante porties. Van Schnitzel tot Kip, van Pizza tot Pasta…. het was allemaal even lekker! De campings waren soms wat schaars, maar van uitstekende kwaliteit. Met name de sanitaire voorzieningen waren ronduit fantastisch. We hebben ons in heel wat paleisjes mogen opfrissen en onze behoeften achtergelaten. Ook de hotels/pension die we bezocht hebben bij gebrek aan een camping (en een enkele keer vanwege de regen) waren prima en boden alle luxe en comfort (inclusief gratis Wifi en nagesynchroniseerde tv).

“Klein minpuntje” aan de reis door Duitsland was dat we in Murnau am Staffelsee de fietstocht door de Alpen naar Oostenrijk moesten omzetten in een treinreis door de Alpen naar Oostenrijk. Oorzaak hiervan was de “Sperrungs-drift” van de Duitse veiligheidsdiensten i.v.m. de G7-top die in Garmisch-Partenkirchen gehouden werd. Wat we vanuit de trein van dit stuk route gezien hebben was overweldigend mooi en willen we absoluut nog een keer op de fiets afleggen.

Oostenrijk en de Alpen werden dus noodgedwongen voor het grootste deel per trein doorkruist. Op zich erg jammer dat we dit niet hebben kunnen fietsen, maar het leverde wel een hele mooie ervaring op van het reizen met een fiets in de trein. Een hele belevenis op zich. Het eerste stuk van Murnau am Staffelsee (D) naar Seefeld ging met de (sehr pünktliche) Deutsche Bahn. Prima treinstellen met zeer veel ruimte voor fietsen. In Seefeld moesten we overstappen op de trein van de ÖBB (Österreichische Bundes Bahn). Ook hier weer een prima trein met veel ruimte voor fietsen. De overstap in Innsbruck op de trein naar Landeck was met hulp van de zeer vriendelijke en behulpzame conducteur een “eitje”. Met de fietsen in de trein gaat in Duitsland en Oostenrijk uitstekend en is zeker voor herhaling vatbaar (indien nodig).

In Landeck werden we voor het eerst geconfronteerd met de grillige weersomstandigheden die de Alpen kunnen bieden. Zo zit je nog in het zonnetje… en zo breekt in een keer de hel los. Deze dag werd dus in één klap de duurste dag van de hele fietsvakantie! Eerst de kosten van de treinreis en vervolgens de kosten van het hotel dat we binnengevlucht waren (de een na duurste van Landeck).

Vanaf Landeck konden we gelukkig weer op de fiets onze tocht voortzetten en ook nog een flink stuk van de Alpen fietsen. Voor ons betekende dit slechts 1 echte klim over een Alpenpas…… de Reschenpas naar de grens met Italië. Langs de woest stromende Inn fietsten we vervolgens eerst naar de grens met Zwitserland. In Zwitserland hebben we slechts een paar kilometer mogen vertoeven om vervolgens weer snel Oostenrijk in te rijden.

De beklimming van de Reschenpas/Norbertshöhe naar Nauders verliep soepel en al snel waren we boven en op de grens met Italië. Oostenrijk is een mooi land dat we helaas te kort hebben mogen beleven en waar we te weinig van gezien hebben. Hier zullen we beslist nog een keer op vakantie gaan.

Italië bracht het mooie warme weer met de plaatselijke onweersbuien aan het eind van de middag. Dat deze onweersbuien heftig kunnen zijn mochten we meerdere keren ervaren. De tent heeft al dit natuurgeweld uitstekend doorstaan en wij gelukkig ook.

Ook Italië is een land met vele gezichten en vriendelijke, gastvrije mensen. In het noorden de Alpen (hoofdzakelijk in dalende lijn), daaropvolgend het toeristische Gardameer en de saaie “hollandsche” Povlakte die eindigde aan de Adriatische kust en vervolgens de pittige heuvels van de Apenijnen die ons naar Rome leidden. Onderweg hebben we leuke dorpjes en steden aangedaan die ons een goed beeld van het authentieke Italië gegeven hebben. Doordat we altijd onze bagage aan de fiets hadden hangen hebben we helaas niet door de leuke dorpjes en stadjes kunnen struinen om al het moois te bekijken. Hiervoor zullen we zeker nog een keer met de auto terugkeren tijdens een volgende vakantie. Ook de flora en fauna was zeer afwisselend. Van wild tot irritante muggen………… van wijn naar fruit en van fruit naar hazelnoot. Van bergen naar polder …. en van meer naar zee. Van bos naar akker…. en van dorpje naar stad. Wat een prachtig land!

Eten en onderdak in Italië is een waar genot. ’s Morgens beginnen in een Trattoria met de nodige gebakjes en deze tevens meenemen voor onderweg en de lunch. ’s Avonds wordt je verwend met heerlijke gerechten in de vele restaurantjes die het land rijk is. En alles is betrekkelijk goedkoop. Zelf je eten koken is bijna net zo duur. We hebben dus niet 1 keer zelf ons kostje klaargemaakt en ons dagelijks tegoed gedaan aan al het lekkers dat op tafel werd gezet. De campings waar we overnacht hebben waren stuk voor stuk pareltjes met ieder hun eigen identiteit. Ook hier blinkt het sanitair weer uit in al zijn pracht en praal. Je wordt er haast jaloers op. Zo mooi heb je het thuis soms niet. De hotels zijn prima en er hangt een gemoedelijke en ontspannen sfeer. Ze zijn allemaal van alle gemakken voorzien (wifi en wederom nagesynchroniseerde tv). Alleen het (italiaanse) ontbijt laat af en toe te wensen over. Daar kan een Nederlander de dag niet mee beginnen.

Italië….. een prachtig land met 1 heel groot nadeel!!! Slechte wegen! Er is geen weg te vinden die niet vol gaten, bulten en scheuren zit. Je stuitert continue van links naar rechts en hobbelt over bulten en door kuilen. Het maakt daarbij niet uit of je op de fiets zit of in de auto. De enige paden waar redelijk goed over te fietsen was waren de fietspaden en gravelpaden. Gelukkig hebben we daar redelijk wat over mogen fietsen en hebben we ook kunnen genieten van het fietsen.

Volgens velen zijn Italianen een gevaar op de weg en rijden ze als idioten. Wij hebben soms inderdaad wat chaotische taferelen gezien, maar hebben ons altijd veilig gevoeld. Er werd goed rekening gehouden met fietsers en we kregen alle ruimte en voorrang (ook als we het niet hadden). Zelfs in (het waanzinnig drukke) Rome kwamen we met relatief gemak overal door en werden we pas bij het binnenrijden van het Vaticaan (St. Pietersplein) gedwongen door de mensenmassa om af te stappen en het laatste stukje te voet af te leggen.

Tot slot willen wij iedereen die ons gevolgd heeft via Reislogger of Facebook hiervoor hartelijk bedanken. Wij hebben dit enorm gewaardeerd en genoten van de reacties die wij gekregen hebben. Hopelijk hebben jullie net zo van onze reis genoten als wij. De fietstocht naar Rome heeft alles gebracht wat we ervan gehoopt hadden. Het was een prachtige ervaring. We hebben er intens van genoten. Het was een geweldige tocht met af en toe een onverwachte of ongeplande wending. Het heeft ons leven weer een stuk verrijkt  en ons een aantal doelen voor de toekomst gegeven. 

1 Reactie

  1. Anneke:
    1 juli 2015
    Mooie samenvatting. Van wie heb je dat schrijftalent?

    Pama